Η διακήρυξή μας

Οι εκλογές του Νοέμβρη γίνονται σ’ ένα περιβάλλον καταιγιστικών έκτακτων μέτρων για τα λαϊκά στρώματα και τη χώρα. Μέτρα που αφορούν μονάχα τον λαό. Στις τράπεζες δίνονται έκτακτες επιχορηγήσεις πολλαπλάσιες σε μέγεθος της αξίας τους. Στις μεγάλες επιχειρήσεις μειώνονται οι συντελεστές φορολογίας.

Οι εκλογές του Νοέμβρη δεν γίνονται υπό κανονικές συνθήκες: Ο υπουργός Οικονομικών έχει αποκτήσει έκτακτες αρμοδιότητες, το Κοινοβούλιο έχει παραιτηθεί του ρόλου του. Το Μνημόνιο περιέχει άγνωστες σελίδες που αφορούν στην ικανοποίηση των ομολογιούχων-πιστωτών για εκποίηση του εθνικού πλούτου και κάθε εμπράγματης αξίας. Οι επιτηρητές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ελέγχουν κάθε λογαριασμό, παραγγέλνουν νέα μέτρα, και η κυβέρνηση εκτελεί ως απλός υπάλληλος.

Δεν άφησαν τίποτα όρθιο! Με αφορμή το τεράστιο τοκογλυφικό χρέος, η προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης» παρουσιάστηκε σαν «μονόδρομος». Εκχωρούν στο ιδιωτικό κεφάλαιο τις υποχρεώσεις της πολιτείας για δημόσια αγαθά. Περικόπτουν συντάξεις, μισθούς, επιδόματα. Περιστέλλουν δικαιώματα και κατακτήσεις ενός αιώνα.

Έστησαν τον πιο απεχθή μηχανισμό αναδιανομής εισοδήματος υπέρ των πλουσίων, ληστεύοντας τον λαό.

Κατασκεύασαν τη «νέα αρχιτεκτονική» της χώρας, τον «Καλλικράτη», το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» στην αυτοδιοίκηση. Αφαιρούν κάθε ίχνος λαϊκής συμμετοχής και ελέγχου, δημιουργώντας δήμους-φορείς της κρατικής διοίκησης και περιφέρειες χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα και πόρους.

Για τον προϋπολογισμό της Νομαρχίας Αχαΐας

Ένας προϋπολογισμός πολύ μακριά απ’ τις ανάγκες της περιοχής και των κατοίκων

«Υιοθετήθηκε απ’ το Νομαρχιακό Συμβούλιο κατά πλειοψηφία ο προϋπολογισμός για το 2010».

Μια τέτοια είδηση στα ψιλά των εφημερίδων, δηλώνει πόσο μακριά είναι οι κάτοικοι της Αχαΐας, κι όχι μονάχα εδώ, απ’ το να διαμορφώνουν, να προβάλλουν τις αναγκαίες δράσεις και τ’ απαραίτητα έργα στην απεικόνιση ενός προϋπολογισμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αχαΐας. Βέβαια, το ενδιαφέρον αυτών των συζητήσεων δεν υπάρχει ούτε στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Μεγάλες εισηγήσεις με χιλιάδες νούμερα και λογαριασμούς συνήθως μειώνουν το ενδιαφέρον, δε μελετιούνται. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ ενδεικτικός ο προϋπολογισμός της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και θα προσπαθήσουμε να μεταφέρουμε μια ορισμένη εικόνα του.

Το σύνολο του προϋπολογισμού είναι περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, περισσότερα απ’ το 50% αφορούν μεταβιβαστικές πληρωμές. Δηλαδή δεν έχει λόγο πάνω σ’ αυτά (προνοιακά επιδόματα κλπ) η Νομαρχία. Απ’ τα υπόλοιπα, αυτά που αποτελούν το σημαντικό κονδύλι, αφορούν σε διάφορα έργα μικρά και μεσαία, αναγκαία για την περιοχή. Αυτά φέτος είναι κατά 27,3% μειωμένα. Επίσης μειωμένες είναι παρουσιάζονται και οι προβλέψεις για τις δαπάνες που αφορούν στους αγρότες (κτηνοτρόφοι, ελαιοπαραγωγοί κλπ). Και μη σκεφτείτε πως αυξήθηκαν οι δαπάνες για πολιτισμό και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η Διεύθυνση Πολιτισμού προβλέπεται να «βολευτεί» με τα μισά απ’ ότι πέρσι. Δηλαδή, ο πολιτισμός για τη Νομαρχία θα καταναλώσει, ή αλλιώς θα επενδύσουμε για πολιτισμό, μόλις το 0,083% του συνολικού προϋπολογισμού. Σε πραγματικά νούμερα, συνολικά 76.200 ευρώ, εκ των οποίων 10.000 ευρώ περίπου για εκδηλώσεις. Όλα τ’ άλλα αποτελούν πληρωμές για υπηρεσίες, προμήθειες εξοπλισμού και λοιπές σύνθετες δαπάνες.

Βέβαια τον προϋπολογισμό της Νομαρχίας, μη έχοντας ουσιαστικά δικούς της πόρους, τον κατευθύνει το υπουργείο Εσωτερικών και το Οικονομίας. Αλλά πώς η πλειοψηφία έχει την απαίτηση να υιοθετηθεί ένας προϋπολογισμός που απεικονίζει μια πολιτική που μόλις τον Οκτώβριο στις εθνικές εκλογές χαρακτήριζε εν πολλοίς βλαβερή για τον τόπο και μάλιστα «εν μέσω κρίσης»; Που συνεπάγεται περιορισμό όποιων επενδύσεων για έργα, υποδομές και αγροτο-κτηνοτροφικές δράσεις; Και μάλιστα όχι απλά τον υιοθετεί και τον εισηγείται, αλλά τον θεωρεί και «εργαλείο δουλειάς» και ανάπτυξης.

Κατά τη γνώμη μας και οι προϋπολογισμοί θα ‘πρεπε να περιέχουν διεκδικήσεις της περιοχής κι ας μην τις χρηματοδοτεί η κεντρική διοίκηση. Και μάλιστα κατακρατώντας πόρους θεσμοθετημένους υπέρ της αυτοδιοίκησης. Προϋπόθεση για μια τέτοια στάση είναι ο ενημερωμένος πολίτης, που αποφασίζει μαζί με την αυτοδιοίκησή του για τα αναγκαία έργα, για τον προϋπολογισμό και για πολλά άλλα. Όταν όλη η ενημέρωσή του περιορίζεται «σ’ ένα μονόστηλο», τότε το βολικό πολιτικό προσωπικό βαφτίζει το κρέας ψάρι χωρίς να ελέγχεται ουσιαστικά.

Ένα παράδειγμα απ’ τις σχετικές συζητήσεις.

Πέρσι παρουσιάστηκε αυξημένο το κονδύλι, έσοδα από πρόστιμα υγειονομικού ενδιαφέροντος, απ’ τα μεικτά κλιμάκια ελέγχου. Και υπήρξε απ’ τους εισηγητές της πλειοψηφίας θριαμβολογία, καθ’ ότι αυξήσαμε τα έσοδα κι έγιναν και πολλοί έλεγχοι, παρ’ όλο που αντί να εισπράττουμε το 100%, κατακρατείται πλέον απ’ την κεντρική διοίκηση το 30-50%. Εμείς παρατηρήσαμε εμείς παρατηρήσαμε πως τέτοια «έσοδα» απ’ τους πολίτες όταν επιδιώκονται, μετατρέπουν την αυτοδιοίκηση σ’ έναν ακόμα φορομπήχτη. Γιατί περισσότερο ενδιαφέρει το έσοδο απ’ την τήρηση των υγειονομικών προδιαγραφών. Φέτος, άνετοι παρουσίασαν τη μείωση αυτού του κονδυλίου (στον ίδιο θριαμβικό τόνο), με τη δικαιολογία …της οικονομικής κρίσης. Δηλαδή δεν κάναμε τόσους ελέγχους. Αυτό σημαίνει. Και φυσικά, αυτό έγινε γιατί μόνο εισπρακτική σημασία έχουν αυτά τα πρόστιμα.

Τον προϋπολογισμό του 2010 δεν μπορούν ούτε οι εισηγητές του να υποστηρίξουν πως είναι βοηθητικός της ανάπτυξης στην περιοχή. Είναι όμως απόλυτα ενδεικτικός της καχεξίας της αυτοδιοίκησης, των πολιτικών που θ’ ακολουθηθούν κι ενδεικτικός κυρίως της νοοτροπίας του πολιτικού της προσωπικού.

Του Βασίλη Χατζηλάμπρου, Νομαρχιακού Συμβούλου

«Αριστερά στην Αυτοδιοίκηση – Μαχόμενη Αχαΐα»

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αναγνώστης» του Ρίου